“Lovesong
mien stadsje aan zee”
Soms eens even
naar zee
en alleen maar voelen
waarnemen en dromen
alles wegdenken
tot rust komen
nachtmerries
weg laten blazen
warmte terug
weg met de kou
blij dat ik hier woon
alles wat ik wens
is hier
bij de pier
op het strand
voeten in het zand
warm...alleen maar warm
Carla
onrust in je hoofd
Als een storm
na een windvlaag
aangewakkerd
naar woeste kracht
als bomen die buigen
ontwortelend in de grond
door gaten en kieren
alleen maar fluiten en gieren
is alles wat je hoort
donker en bliksem
is alles wat je ziet
maar de wind gaat weer liggen
naar waarden van normaal
rust is weer voelbaar
terug van over de grens
ach
een mens is maar een mens.
Mijn ding...
Ik doe gewoon mijn ding
heel simpel en heel gewoon
ik leef mijn leven
slaap en droom
en als ik wakker wordt
stap ik na veel gestrek
mijn bedje uit
en doe mijn ding
op mijn manier
daarmee kom je verder
als dat je doet
wat een ander doet
want zo ik mijzelf ken
weet ik hoe ik ben
en doe gewoon
mijn eigen ding
©Carla
ZO IK BEN,
Als ik zeg
ik doe dat niet!
denk dan niet
je doet het wel!
mijn woord
is een akkoord
met waarheidsgetrouw
dat is de clou
waar ik op bouw
volmaaktheid komt
bij mij niet voor
dat is een feit
zo ik doe en heb gedaan
blijft eerlijkheid bij mij
altijd boven staan...
laat me
Laat me even mijn eigen gang
het duurt niet lang
laat me...mijn eigen denken
verwoord ik alleen
tegen mij
daar hoort niemand bij
wat zich afspeelt
in het donkere diep
ligt verscholen
maar kwam even boven
nooit vergeten
valt immers zwaar
wie mij leest
en begrijpt zal dat weten
daarom...
laat me maar
straks
is het weer klaar
Kostbaar moment.
‘Ut regent ut regent
de pannen wudde nat
daar kwamen
twee soldaatsjes
die vielen op hun gat’
Regen en nog eens regen
het hield maar niet op
pure nostalgie
kwam even in mij op
Even weer dat gevoel
even weer die kindersmile
om een middelbare smoel’
als in een film, terug als kind
heel ongedwongen
wat je nu niet meer vindt
Want het leven
laat zijn sporen na
en niet alleen via een camera
zie je even die beelden
die zijn verweven
met wie je was en hoe je bent
Kostbaar zo’n moment…
het laat zien
dat je niet hoeft te vrezen
dat het kind in je wezen
ooit verdwijnt
doch zo maar ineens
weer even verschijnt.
"als je ouders er niet meer zijn, wordt de wereld anders om je heen...zo heb ik dat ervaren...net of je opnieuw geboren wordt"
Wedergeboorte.
Als wedergeboorte
maar dan anders….
niet meer hoeven leren lopen
niet meer hoeven leren praten
Want, wat je als kind
eens is bijgebracht
zoals op eigen kracht
op eigen benen staan
papa en mama leren zeggen
je uit laten leggen
hoe het leven te doorstaan
Dan is het als een nieuw begin
als zij zijn heen gegaan
Als opnieuw geboren
het begint van voren
maar dan met de kracht
die jou in de jaren is bij gebracht
door hen waar uit je kwam
de ouderlijke stam
En ondanks de tranen
is ook daar de zon
de wereld draait door
dus ga je er voor
met soms…….
tóch nog wel een beetje
vallen en opstaan.
©Carla
Kijk niet om….
De huid nog glad
maar haren grijs
na al die jaren
vol levenswijs
geluk gekend
doch ook verdriet
ver van elkander
ligt dat niet
al maakt de leeftijd
geen verschil
het ligt toch
aan je eigen wil
te maken dat het leven
je nog genoeg kan geven
vraag niet altijd
naar het hoe
en het waarom
maar ga vooruit
en kijk niet om…
Mien skoonouders
Hij zag gien son, terwijl die skeen
’t was voor um donker, su alleen
Gien mooie kleuren, enkel swart
‘t brocht in sien leven diepe smart
Toch was ie altied blied van sin
Werkte keihard voor sien gesin
En deur de ogen van sien vrouw
Sag hij de wereld niet su grauw
Tog was ut net of hij wél sag
Met in sien blik een skalkse lach
Sudat je echt niks stiekums dee
Je hield je rustug en gedwee
Te samen gingen su op pad
Hier, in hun stadsje an ut wad
Vurkochten koffie en oek thee
Sij was sien stuur, terwijl hij ree
Saterdagsavuns was er soep
Dan stonnen wij weer op u stoep
Gesellughied in ’t bovenhuus
Ik voelde mie dur altied thuus
Ut was een hele fijne tied
As ik su terug dink, bin ik blied
Ik hef een plakje, sonder smart
voor die twee meensen in mien hart !
