 Heimwee… An de waddenzee is ut naar behoeven lange tied of eventsjes noffeluk vurtoeven je sien de meesen stil in trans genieten vooral diegenen die ons plakje eens vurlieten want de roep van stille zee blieft altied lokken nee das niet overtrokken… tis dat stukje heimwee oek de harde wien van uut ut westen laat ons humeur niet vurpesten prakkesaties waaie even fut is as therapie, haalt je uut de put met ut sicht op de contouren van de dalende zon blieft ut sonder pardon ons hart altied beroeren  | Oans Harlingen van Toen. waar is dat plakje om te genieten van de tieden van weleer? waar vien je al die prenten van ons stadsje over en weer wáár ergus is die pret? nou…hiér op ut wereldwiede net hier is ut vurleden te herbeleven in herdenkenis van toen wat waren we nog groen of… we saten in de kieker sagen nog niet ut levenslicht maar hier, sien we met eigen ogen de tied van voorbij en vurvlogen tied van oans ouders en voorgeslacht wie het dat ooit bedacht? dat plakje hier het heel veul waarde ut omskrieft ut mooiste plakje op de aarde waar menigeen su graag vurblieft tis een wonder en blieft een wonder… “Harlingen Toen” wat eens is bedocht en deur suveul leden vaak wut besocht ik hou er van en hoop da’k ur nog lang van geniete kan! | De echte Harlingers… De echte Harlingers begriepe dat gevoel van van ut stiekeme gemis van zoute zilt en gebakken vis al binne we maar eventsjes fut van ut strandsje met vieze prut en die groate man van stien die daar staat in volle wien dan staat onwennighied al op de loer wil je dreks wel weer retoer maar nee, dat doen we tog maar niet dur is nog méér moois in ons gebied dus riede we nog even deur onder een wolkenspel van kleur kieke om ons heen en recht vooruut stil genietend van golvend geluud we zien de vurandering van loop der jaren en meesen op de dyk met vurwaaide haren maar onveranderd is het beeld wat onze harten samen deelt de liefde voor onze stad dat anvoelt…as een veilug bad. |
